گويي همين كه نمي دانم..... يا سِر يا سراب؟..... مي تواند نباشد هم چون تمام هستي..... كه نيست..... .. اما..... گويي همين كه مي نويسم ... .. .
یادم مدام می
اُفتد
مثل عکس ماه
بر تن حوض پیر
مثل بار
از شانه ی قاطری کهنه
مثل نگاه
که وقت دیدار
می ریخت روی خاک
یا مثل خاطر ِ دل خیس ِ آسمان
می
اُفتد و هدر
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر