۱۳۸۶ دی ۱۳, پنجشنبه

پاياب






مثل تمام رودها به كوير مي رسد
اين جاده هاي ِ خاكي و خاكستري


وقتي كلاغ ِ آخر ِ دنيا
تنها سياه ِ جاده ي ِ بي انتها
بر روي ِ خط ِ دوم ِ اين دفتر ِ سفيد
بر جمله هاي ِ داغ زمين
نقطه مي شود
آخر رسيدن ِ چشمم به انتها
مايوس مي شود





ياسر
سيزدهمين روز آخرين فصل سال

۱ نظر:

ناشناس گفت...

شاید هم این جا که می روی خود انتهای ته پوسیده ی انسان ایست
که ناب نبود

كه مرا مي خواني

گنجفه با میم... یک شب از مرگ خواستم... اسم کوچکت را بگو... تا با جان صدایت کنم... میم اسم کوچک مرگ... شمارش معکوس تا میم... تا معنی ِ میم ِ مقامر ... تا ...